حتما در این چند صباحی که آمد و شد ماه و ستاره و خورشید رو درک کردین براتون مثل من پیش اومده که اتفاقی بیافته و و قتی از طرف مقابلت می پرسی چرا این جور شد می گوید : گمان کردم که باید این کار را می کردم و امثال منی به او می گفتیم : خب چرا نپرسیدی! داستانی هست که فردی آبله گرفته بود و غسل واجبی داشت. او را با اب غسل می دهند و می میرد. امام فرمود: او را کشتند. چرا نپرسیدید؟¹…

همیشه سعی می کنم یادم باشه وقتی نسبت به کاری علم ندارم سوال کنم. یا حتی اگر فکر میکنم که می دونم باز هم از مختصصش سوال کنم. چون شاید زاویه ای از مطلب رو من نمی دونم و با سواله که می فهمم. انگار  یه کلید باشه که در همه گنجینه ها رو باز کنه. بهش می گن شاه کلید. واون شاه کلید سوال کردنه.²

سوال مانع از هلاکت انسان می شه³ . به نظرت این چیز کمیه که بشه ازش ساده  گذشت؟

حواست باشه این شاه کلید رو به جا باید استفاده کنی و خوب تو جا کلیدی جا بندازی و گرنه نه تنها در رو برات باز نمی کنه بلکه باعث سابیده تر شدن قفل هم می شه و ممکنه دیگه هرز بشه و نتونی اون در را باز کنی.

پاورقی:

1. عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ سَأَلْتُهُ عَنْ مَجْدُورٍ أَصَابَتْهُ جَنَابَةٌ فَغَسَّلُوهُ فَمَاتَ قَالَ قَتَلُوهُ أَلَّا سَأَلُوا فَإِنَّ دَوَاءَ الْعِيِّ السُّؤَال (الكافي- ج‏1 - ص : 40) يكى از اصحاب گويد: از امام صادق عليه السلام پرسيدم كه مردى آبله‏ دار جنب شده بود او را غسل دادند و مرد، فرمود: او را كشتند! چرا نپرسيدند، همانا دواى نفهمى پرسش است.

2.  عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ قَالَ إِنَّ هَذَا الْعِلْمَ عَلَيْهِ قُفْلٌ وَ مِفْتَاحُهُ الْمَسْأَلَة (الكافي - ج‏1-ص : 49) امام صادق عليه السلام فرمود: بر در اين علم قفلى است كه كليد آن پرسش است.

3.  قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع لِحُمْرَانَ بْنِ أَعْيَنَ فِي شَيْ‏ءٍ سَأَلَهُ إِنَّمَا يَهْلِكُ النَّاسُ لِأَنَّهُمْ لَا يَسْأَلُون (الكافي- ج‏1- ص : 40) حضرت صادق بحمران راجع بسؤالى كه كرده بود فرمود: همانا مردم هلاك شدند چون نپرسيدند.

ساقه گندم رو دیدی که گاهی با یه باد به این طرف و اون طرف می ره و گاهی کج می شه و گاهی صاف صاف می ایسته؟

ما هم مثل این ساقه های گندمیم. البته اگه افت نزنیم و بالاخره یه گندمی از ساقه هامون بیرون بیاد که خیلی بهتر و زیباتر می شیم. اما در حد همین ساقه بودنمون گاهی کج می شیم و گاهی هم با استقامت می ایستیم.  اگه یاد بگیریم که با استقامت بایستیم و در مقابل بادها و همه مصایب ایستادگی کنیم و میوه و گندممون رو به هر کسی ندیم می شیم از اون هایی که به واسطه ما بقیه می تونن شفاعت بشن اما اگه گاهی کج بشیم و گاهی راست اونوقته که خودمون نیاز به شفاعت داریم.

برای اینکه مطلب بهتر دستت بیاد روایت رو بخون. خیلی زیباست.

ِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عليه السّلام قَالَ

الْمُؤْمِنُ مُؤْمِنَانِ فَمُؤْمِنٌ صَدَقَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَ وَفَى بِشَرْطِهِ وَ ذَلِكَ قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَّ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ « الاحزاب: 23» فَذَلِكَ الَّذِي لَا تُصِيبُهُ أَهْوَالُ الدُّنْيَا وَ لَا أَهْوَالُ الْآخِرَةِ وَ ذَلِكَ مِمَّنْ يَشْفَعُ وَ لَا يُشْفَعُ لَهُ وَ مُؤْمِنٌ كَخَامَةِ الزَّرْعِ تَعْوَجُّ أَحْيَاناً وَ تَقُومُ أَحْيَاناً فَذَلِكَ مِمَّنْ يُصِيبُهُ أَهْوَالُ الدُّنْيَا وَ أَهْوَالُ الْآخِرَةِ وَ ذَلِكَ مِمَّنْ يُشْفَعُ لَهُ وَ لَا يَشْفَعُ

«بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار    ج‏64    ص : 189 و الكافى ج 2 ص 248.»

امام صادق عليه السّلام فرمود:

مؤمن دو گونه است، يكى به عهد خدا وفا كرده و به شرط و پيمان‏ها عمل نموده است، و اين است معنى گفته خداوند كه فرمود رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ اين مؤمن از وحشت‏هاى دنيا و آخرت آسوده است و از ديگران شفاعت مى‏كند و نياز به شفاعت ديگران ندارد.

دوم مؤمنى است مانند ساقه گندم كه گاهى كج مى‏شود و گاهى استقامت پيدا مى‏كند اين مؤمن از كسانى است كه مصيبت‏هاى دنيا او را مى‏گيرند و در آخرت هم گرفتارى برايش پيش مى‏آيد، و اين مؤمن را شفاعت مى‏كنند ولى او از ديگرى شفاعت نمى‏كندما دوست دارید از کودوم نوع باشید؟ هر کودوم لوازم خودش رو می طلبه و هزینه های خودش رو هم داره ها…

هر چیز نابی هزینه گزافی هم داره و لذت و پاداش عظیمی هم به دنبالش.

چند وقت پیش، رفته بودیم نمایشگاه کتاب. کتاب جالبی رو دیدم. نقاشی کودکان بود اما وقتی ورق می زدی انگار که صفحه سفید بود و طرحی کشیده نشده بود. وقتی دقت می کردی طرح های گل و حیوانات مختلف رو توش می تونستی ببینی.  وقتی همچین کتابی رنگ آمیزی بشه زیباییش دو چندان می شه به خاطر اینکه خط حاشیه ای مشکی نداره و تماما رنگی می شه.

من هم وقتی من کارام رو مثل این نقاشی پنهانی انجام بدم ، مردم وقتی دفتر عمر من  رو ورق  میزنن نمی تونن به وضوح  ببینن نقاشی زیبایی رو که کشیدم و همین باعث می شه که خدا رنگ آمیزی شده اش رو زیبا تر می بینه. هر چی جلوی چشم مردم بی رنگ تر پیش خدا پر رنگ و لعاب تر.

پس چرا من کارهای خوبم رو برای اینکه زیباییش پیش خدا دو چندان بشه پنهانی انجام ندم؟

گاهی اوقات، زمانی که  جلوی دوستان براشون دعا می کنم(جهت اطلاع محض ریا) بعضی هاشون انگار که بار مسئولیت و منّتی بر سرشون بره کمی معذب می شن درحالیکه قصد من دعا کردن بود نه منت گذاشتن.( تازه این فقط دعا کردن بود. دیگه چه برسه به کار نیک و کمک و یاری) اما وقتی پنهانی براشون دعا کنم دیگه این آفت احتمالی رو نداره. علاوه بر اینکه خیلی فواید هم داره. یکیش اینه که  دو برابر اون دعایی که در حق دوستم کردم به خودم می رسه یکی دیگه اش اینه که….بهتره روایت رو بخونی تا بیشتر به دلت بشینه.

عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ دُعَاءُ الْمُسْلِمِ لِأَخِيهِ بِظَهْرِ الْغَيْبِ يَسُوقُ إِلَى الدَّاعِي الرِّزْقَ وَ يَصْرِفُ عَنْهُ الْبَلَاءَ وَ تَقُولُ لَهُ الْمَلَائِكَةُ لَكَ مِثْلَاه

(ثواب الأعمال و عقاب الأعمال ص : 153)

باز نشر : سایت جام نیوز و       سایت عمار نامه